Jest zabiegiem elektroleczniczym, w którym wykorzystuje się prąd stały. Działanie lecznicze związane jest z różnym sposobem ułożenia elektrod. W zależności od metod można uzyskać zmniejszenie pobudliwości nerwów. Działa  przeciwzapalnie i przeciwbólowo oraz powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych.

 Polega na wprowadzeniu przez skórę jonów leku za pomocą prądu galwanicznego. Zabieg ten przyśpiesza leczenie urazów, kontuzji, działa przeciwbólowo. Stosuje się go w przewlekłych stanach zapalnych, neuralgiach, artrozach, rwie kulszowej, przyśpiesza gojenie blizn.

 Są to prądy średniej częstotliwości wywołujące skurcze mięśni w celu ich pobudzenia. Ma działanie przeciwbólowe i korzystnie wpływa na krążenie obwodowe. Poprawia odżywianie tkanek i obniża napięcie mięśniowe.

 Przezskórna stymulacja TENS jest to metoda elektroterapii służąca do zwalczania ostrych i przewlekłych stanów bólowych, w której stosuje się prądy wytwarzane przez stymulatory. Elektrody umieszcza się w miejscach bólowych, lub wzdłuż przebiegu nerwu czuciowego zaopatrującego bolesną okolicę. Działają one na pobudzenie miejscowego ukrwienia (przyśpieszają gojenie, usuwają obrzęki), zapobiegają zanikom mięśni (utrzymują mięśnie w ruchu bez obciążania stawów), szybko usuwają produkty przemiany materii i procesów zapalnych, działają przeciwbólowo.

Jest to metoda elektroterapii, w której jednobiegunowy prąd prostokątny wprowadza mięśnie w drżenie i wibracje powodując ich rozluźnienie. Działanie prądów Traberta polega na stymulacji mięśni, rozszerzeniu naczyń krwionośnych, rozluźnieniu mięśni. Mają także działanie przeciwbólowe.

 Jest to zabieg leczniczy, w którym wykorzystuje się prąd impulsowy celem wywołania skurczu mięśni. Działanie polega na stymulacji mięśni, w których doszło do zaburzenia przewodnictwa nerwowego, lub mięśni nieznacznie odnerwionych.

 Jest to metoda elektrostymulacji dwukanałowej, która przez torowanie proprioceptywne ma za zadanie przywrócenie fizjologicznej równowagi  pobudzania włókien mięśniowych. Stosuje się ją przy dysfunkcjach Centralnego Układu Nerwowego, gdzie dochodzi do porażenia spastycznego mięśni. Naprzemienna praca mięśni zginaczy i prostowników wymuszona przepływem prądu prowadzi w efekcie do odtwarzania mechanizmu odruchowego i przywracania równowagi fizjologicznej porażonych mięśni. Wykorzystuje się ją w rehabilitacji chorych po urazach i udarach mózgu, po urazach rdzenia kręgowego, po operacjach neurochirurgicznych, w stwardnieniu rozsianym oraz bocznym zanikowym; a także w porażeniach mózgowych u dzieci.

 Są to prądy średniej częstotliwości zwane również rosyjską stymulacją. Służą do stymulacji mięśni w zaniku prostym w celu zwiększenia ich siły i masy.

 Powstają w wyniku nakładania się na siebie prądu stałego i sinusoidalnie zmiennego. Mają działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwobrzękowe, rozszerzają naczynia krwionośne, stymulują mięśnie, zwiększają lub zmniejszają napięcie mięśni oraz poprawiają trofikę tkanek.

Ten zabieg jest rodzajem mechanoterapii. W wyniku przejścia fali ultradźwiękowej do tkanek dochodzi w nich do powstania ciepła oraz zjawiska mikromasażu. Zabieg przyśpieszający gojenie się ran, działający przeciwbólowo, regenerująco, zwiększający rozciągliwość włókien kolagenowych. Charakteryzuje się głębokim działaniem cieplnym.

 Jest to zabieg ultradźwiękowy, podczas którego wprowadza się do tkanek środki farmakologiczne (żele, maści, kremy o działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym). Ultradźwięki to drgania mechaniczne o częstotliwości  wyższej niż 20 kHz. W wyniku przejścia fali ultradźwiękowej do tkanek dochodzi do powstania ciepła oraz zjawiska określanego mikromasażem. Zabieg ten działa przeciwbólowo i przeciwzapalnie, przyśpiesza przepływ limfy w naczyniach limfatycznych, przyśpiesza gojenie się ran oraz zwiększa rozciągliwość tkanki łącznej.

 Pole magnetyczne przenikając w pełni przez ciało  ludzkie do najgłębszych komórek uwalnia energię pochodzącą z naczyń krwionośnych, która zmniejsza ból, hamuje procesy zapalne, likwiduje  skurcze, przyśpiesza zrost kostny, zmniejsza swastykę mięśni. Zabieg stosowany w wielu jednostkach chorobowych, nie uszkadza tkanek.

 Zabieg wykorzystuje działanie impulsowe pola elektromagnetycznego o wysokiej  częstotliwości. Wykazuje właściwości  przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwobrzękowe.

 Jest to światło, którego działanie lecznicze pojawia się z chwilą pochłonięcia przez tkanki na które oddziaływuje. Reakcja pojawia się w komórkach, tkankach i narządach jako szybki, bezpieczny efekt leczniczy w stanach zwyrodnieniowych, zapalnych, bólowych, urazowych oraz stłuczeniach i owrzodzeniach, przyśpiesza gojenie się blizn.

Zabieg wykorzystujący działanie promieniowania podczerwonego. Miejscowo poprawia krążenie krwi i pobudza procesy metaboliczne. Przyśpiesza gojenie stanów pourazowych stawów i tkanek miękkich, zmniejsza napięcie mięśni i ma działanie przeciwbólowe.

 Zabieg światłoleczniczy, w którym pacjent poddawany jest działaniu spolaryzowanego światła widzialnego. Proces leczniczy w tkankach i narządach polega na likwidowaniu miejscowego stanu zapalnego i zwyrodnieniowego oraz efekcie przeciwbólowym.

 Zabieg polega na miejscowym schłodzeniu ciała  parami azotu lub parami CO₂ . Stosuje się ją w przypadku chorób reumatoidalnych, skręceniach, naderwaniu ścięgien, dyskopatiach, obrzękach pooperacyjnych oraz długo gojących się ranach. Jego działanie polega na uśmierzaniu bólu, obniżeniu aktywności procesu zapalnego, obniżeniu napięcia mięsni, zmniejszeniu obrzęków, a w konsekwencji na zwiększeniu mobilności chłodzonych stawów i skróceniu czasu leczenia kontuzji.

 To najczęściej stosowany zabieg przegrzewający, który powoduje intensywne przekrwienie. Mięsnie stają się elastyczne, bardziej rozciągliwe, zmniejsza się ich wrażliwość na ból, stąd też często stosuje się okłady parafinowe na stawy i mięśnie przed gimnastyką leczniczą. Łagodzą bóle stawowe dzięki przekrwieniu torebek stawowych i  przyczepów  mięśniowych dając  poprawę ich ruchomości.

 Polega na kąpieli w wodzie, do której przez specjalne dysze w wannie doprowadza się pęcherzyki powietrza. Drażnią one delikatnie  skórę  wywierając działanie o charakterze mikromasażu, przede wszystkim na zakończenia nerwów autonomicznych. Powodują ogólne odprężenie. Wskazane są  w lekkich chorobach organicznych i czynnościowych serca i układu krążenia niezaawansowanej miażdżycy naczyń krwionośnych i bezsenności.

 Masaż wirowy stanowi formę masażu podwodnego w wodzie o temperaturze 35-40°C . Wywołuje to przekrwienie, zmniejsza obrzęk i zastój krwi żylnej w kończynach. Stosowany w zaburzeniach krążenia obwodowego, stanach po odmrożeniach, rozluźniająco przed innymi formami ćwiczeń.

 Jest zabiegiem terapeutycznym polegającym na wykonaniu masażu całego lub części ciała strumieniem wody  pod ciśnieniem u pacjenta zanurzonego w ciepłej wodzie. Powoduje rozluźnienie mięśni, przekrwienie tkanek obwodowych, zwiększenie dopływu chłonki i krwi żylnej do serca, usprawnia krążenie obwodowe.

 Masaż polegający na miejscowym stosowaniu drgającej gumowej membrany, dla której źródłem energii jest przepływająca wewnątrz woda. Zastosowanie w nerwobólach i zwyrodnieniach kręgosłupa. Zabieg rekreacyjny poprawiający ukrwienie skóry i mięśni, poprawiający elastyczność skóry, zmniejszający cellulit i regenerujący dla sportowców.

Przeprowadzony przy użyciu mankietów uciskowych na kończyny dolne, lub górne. Każdy mankiet składa się z dwóch niezależnych sekcji, które wypełniane są powietrzem. Ten rodzaj masażu tzw. presoterapia wpływa dodatnio na organizm poprzez pobudzenie układu krążenia, likwidację zastoin, wchłanianie obrzęków, ułatwianie odpływu krwi żylnej. Szczególnie przydatny w leczeniu obrzęków kończyn górnych po mastektomii oraz terapii defektów estetycznych skóry np. cellulitu, otyłości.

 Kąpiele w suchym dwutlenku węgla rozszerzają  naczynia krwionośne, obniżają ciśnienie tętnicze krwi, zmniejszają napięcie układu współczulnego, obniżają stężenie cukru we krwi, działają uspokajająco i przeciwzapalnie. Ich stosowanie wskazane jest  w schorzeniach układu krążenia (nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, zaburzenia krążenia mózgowego i obwodowego), polineuropatiach, dystrofii neurowegetatywnej, w leczeniu odleżyn i owrzodzeń podudzi.

 Ma działanie przeciwbólowe, odprężające, poprawiające ukrwienie tkanek.

 Ćwiczenia wzmacniające, rozluźniające i przeciwbólowe stosowane w zwyrodnieniach stawów i chorobach kręgosłupa indywidualnie dobrane dla pacjenta i jego schorzeń.

 Ćwiczenia wzmacniające dla dzieci ze skoliozami, wadami postawy i płaskostopiem

Dla pacjentów po urazach i endoprotezach, złamaniach kończyn i udarach mająca na celu przywrócenie pełnej sprawności. Ćwiczenia czynne, bierne, czynno-bierne, a także ćwiczenia prowadzone metodą PNF i McKenzie. 

 Celem tej metody jest ponowna nauka (tzw. reedukacja), lub odtworzenie konkretnej funkcji ruchowej utraconej w wyniku choroby, koordynacja fizjologicznych przebiegów ruchów, normalizacja napięcia mięśni oraz wyeliminowanie patologicznych wzorców ruchu. Znajduje zastosowanie w bardzo wielu jednostkach chorobowych głównie z dziedziny neurologii i ortopedii (udary, złamania). Leczenie ukierunkowane jest na odzyskanie utraconej w wyniku procesu chorobowego funkcji ruchowej.

 Jest to metoda diagnostyczna i lecznicza ukierunkowana na problemy kręgosłupa. Stosuje się u pacjentów z mechanicznymi uszkodzeniami kręgosłupa tj. dyskopatia, rwa kulszowa, kręgozmyk, w stanach po urazach i zabiegach operacyjnych kręgosłupa. Celem tej metody jest zmniejszenie bólu, przywrócenie czynności, przyuczenie do samodzielności poprzez właściwy program ćwiczeń przy dolegliwościach kręgosłupa.

 Zestaw ćwiczeń ruchowych w systemie bloczków, dźwigni i podwieszeń stawowych. Specyfika ćwiczeń pozwala izolować bolesny ruch i poprzez odpowiednio dobrane ćwiczenia działać przeciwbólowo. To doskonały rodzaj terapii mechanicznej w celu wzmocnienia osłabionych chorobowo i zwyrodnieniowo mięśni i stawów.